ارتباط کیفیت زندگی با سندرم پای بی قرار در بیماران تحت همودیالیز

چکیده   اهداف: نارسایی مزمن کلیه و در نهایت همودیالیز و عوارض ناشی از آن مانند سندرم پای بیقرار با تغییراتی که در شیوه زندگی و وضعیت سلامت فرد ایجاد می کند، کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار می­دهد ، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کیفیت زندگی با سندرم پای بیقرار در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 171 بیمار همودیالیزی، بستری در بخش­های دیالیز استان چهارمحال و بختیاری، به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند و در دو گروه مبتلا به سندرم پای بیقرار و بدون سندرم قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سندرم پای بیقرار و کیفیت زندگی who-qol bref جمع آوری شد و سپس با نرم افزار spss15 و آزمون آماری t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: 98 نفر(3/57%)مبتلا به سندرم پای بیقرار و 73 نفر (7/42%) بدون سندرم بودند. میانگین سن در گروه مبتلا به سندرم 86/16 ± 27/59 و در گروه بدون سندرم 95/17 ± 20/55 بود اما اختلاف میانگین سن دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود ) 131/0= .(p میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مبتلا به سندرم 53/8 ± 82/32 و در گروه بدون سندرم 57/14 ± 00/39 بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(05/0> p ).   نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن نمره کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی بخصوص در مبتلایان به سندروم پای بی قرار، توصیه می شود که با انجام اقدامات مناسب و با ارائه مداخلات مورد نیاز کیفیت زندگی این بیماران ارتقاء داده شود.